Ongeveer op mijn 13de begon ik steeds meer aan te komen. Als 13 jarig jongetje weet je niet veel beter en wil je gewoon lekkere dingen eten. Dat deed ik dus ook en ik kwam langzaam aan.
Op mijn 16de begon ik ook echt onzeker te worden over mijn lichaam. Ik ging naar de middelbare school en je komt meer in aanraking met meisjes. Ik vergeleek mezelf altijd met andere jongens en ik merkte al snel dat ik veel dikker was. Natuurlijk vond ik dit heel erg lastig, maar ik vond altijd wel manieren om dit te verbergen.
Als jong jochie van 16 wist ik niet wat ik ermee aan moest en dat resulteerde eigenlijk in nog meer eten waardoor ik nóg onzekerder werd over mijn lichaam.
Vakanties en schooluitjes werden steeds moeilijker. Ik haatte het om naar het strand te gaan want ik durfde mijn shirt niet uit te doen. Ik wilde gewoon niet zwemmen en al helemaal niet zonder shirt op het strand liggen.
Alles wat ik deed ging gepaard met onzekerheid, ik was er klaar mee!
Op mijn 18de besloot ik er iets aan te doen, althans, dat dacht ik. Ik sprak vaak af met een vriend om te gaan hardlopen, maar dit resulteerde in een wandeling naar de snackbar om een patatje en een milkshake te halen. Af en toe ging ik sporten om vervolgens diezelfde avond een zak chips leeg te eten om mezelf te ‘belonen’ na een ‘goede’ training.
Belachelijk was het als ik er nu aan terugdenk!
Inmiddels werd ik 20 jaar, woog ik 85+ kilo, had ik een vetpercentage boven de 40% en was ik maar 1,68 cm lang. Ik was een klein bol mannetje. Dit was ook het moment dat ik mezelf in de spiegel bekeek en dacht: ‘Dit MOET stoppen!’
Het was de hoogste tijd om aan de slag te gaan. Geen gezeik en gejank meer! Ik ging mezelf verdiepen in krachttraining en de juiste voeding. Tegenwoordig vind je alle antwoorden zo op het internet, maar 10 jaar geleden was dat helaas niet zo. Facebook kwam toen net om de hoek kijken en fitnessblogs had je toen nog niet.
Zoals heel veel mensen begon ook ik met shake diëten. Als ik terugdenk aan die periode denk ik echt: ‘Absurd dat ik dat toen gedaan heb’. De eerste kilo’s vlogen eraf maar ik bleef mezelf verdiepen in voeding en kwam er snel achter dat shakes niet de juiste oplossing waren. Ik begon ook weer met krachttraining (5x in de week) zo zwaar en intensief mogelijk. Later kwam ik erachter dat ik mijn trainingen veel effectiever kon indelen.
Ik verloor in 2,5 jaar tijd zo’n 20 kg. Dit gebeurde met hele hoge pieken, maar vooral met hele diepe dalen. De diepe dalen hebben mij echt gevormd tot de coach die ik nu ben. Ik weet hoe zwaar het is, ik heb letterlijk gehuild tijdens mijn proces. Ik heb het allemaal meegemaakt.
‘Ach, het is toch je verjaardag, dan kan dat taartje echt wel’.
‘Maar je ziet er al super goed uit, je hoeft niet nog meer af te vallen’.
Ja dat vind jij, maar ik durfde nog steeds niet mijn shirt uit te doen als ik op vakantie was. Ik wilde me gewoon lekker in mijn vel voelen en het getalletje wat daarbij hoorde maakte me niets uit.
Het gaat echt om het gevoel, dat is het belangrijkste. Dat je gelukkig bent met jezelf en zelfverzekerd door het leven kan.
Toen ik heel veel was afgevallen was ik er nog steeds niet. Helaas zag ik nog steeds een lichaam wat niet bij mij paste. Ik was nog niet tevreden als ik in de spiegel keek.
Ik leerde alles over voeding en training. Elke blog, verschillende artikelen, boeken en verschillende studies volgden. Ik moest en zou mijn droomlichaam behalen!
26 jaar, eindelijk. Ik zie eindelijk iets op de foto waar ik trots op ben! Het heeft me letterlijk bloed, zweet en heel veel tranen gekost. Waar ik vroeger heel laks was en aan iedere verleiding toegaf, heb ik nu de discipline om streng voor mezelf te zijn wanneer dat moet. Ik geniet nu veel meer van voeding en lekkernijen omdat ik precies weet hoe het werkt. Ik ben gelukkig en heb een balans gevonden die ik NOOIT meer kwijt zal raken.
Alle trainingen, alle pogingen om goed af te vallen, elke keer veranderen van voedingsschema omdat dat beter zou zijn, alle uren cardio, elke verjaardag waar ik een taartje heb afgeslagen, alle vormen van commentaar waar ik mezelf tegen moest weren, het is het allemaal dubbel en dwars waard! Ik ben tevreden wanneer ik nu in de spiegel kijk!
Ik heb een boodschap voor iedereen die nu bezig is met afvallen of gaat beginnen:
Als je jezelf weegt en het gewicht gaat niet naar beneden zoals jij dat wil of verwacht, blijf doorgaan!
Als je te horen krijgt: ‘Je ziet er toch goed uit, je hoeft niet af te vallen’, blijf doorgaan!
Als je een keer een misstap maakt en je denkt bij jezelf ik heb het verpest, blijf doorgaan!
Als je een keer een training mist en je denkt ‘het gaat mij niet lukken’, blijf doorgaan!
Wie niet opgeeft, kan niet verliezen! Uiteindelijk is het het allemaal waard.
You can do this!
